zakurzyć

zakurzyć
(-ę, -ysz); vb; od kurzyć
* * *
zakurzyć
pf.
1. (= pokryć kurzem) dust, cover with dust.
2. pot. (= zapalić papierosa, fajkę) have a smoke.
zakurzyć się
pf.
1. (= pokryć się kurzem) dust, become dusty.
2. (= zakłębić się) rise in clouds; zakurzyło się za samochodem the car raised a cloud of dust; zakurzyło się z komina smoke started spilling from the chimney.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zakurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakurzyćrzę, zakurzyćrzy, zakurzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobrudzić, pokryć coś kurzem, pyłem (np. robiąc coś); narobić kurzu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakurzyć buty,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakurzyć — dk VIb, zakurzyćrzę, zakurzyćrzysz, zakurzyćkurz, zakurzyćrzył, zakurzyćrzony 1. «pokryć kurzem, zaprószyć czymś sypkim; zapylić» Zakurzyć obuwie, ubranie. Zakurzone meble, książki. 2. pot. «zapalić papierosa, fajkę» Przystanęli, żeby zakurzyć.… …   Słownik języka polskiego

  • zakurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kurzyć się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakurzyć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk VIIb, zakurzyć sięrzy się, {{/stl 8}}{{stl 7}} o kurzu, pyle, drobnym śniegu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa {{/stl 8}}– zakurzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach, sprzętach: pokrywać się kurzem (także nieosobowo) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okurzyć — dk VIb, okurzyćrzę, okurzyćrzysz, okurz, okurzyćrzył, okurzyćrzony okurzać ndk I, okurzyćam, okurzyćasz, okurzyćają, okurzyćaj, okurzyćał, okurzyćany 1. rzad. «pokryć coś kurzem, pyłem; zakurzyć» Okurzyć mąką ubranie. Pojazdy okurzały piechurów.… …   Słownik języka polskiego

  • zapylić — dk VIa, zapylićlę, zapylićlisz, zapylićpyl, zapylićlił, zapylićlony zapylać ndk I, zapylićam, zapylićasz, zapylićają, zapylićaj, zapylićał, zapylićany 1. «pokryć pyłem, zakurzyć; zanieczyścić pyłem powietrze, atmosferę» Zapylone liście drzew.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”